Pleione

Pleione is een geslacht met ongeveer 16 natuursoorten verspreid door de bergen van de Himalaya, India, Birma, Thailand, Laos, Vietnam en China.
Het zijn terrestrische planten, met uitzondering van enkele epifytische en lithofytische soorten.
Deze miniatuur orchideeën kunnen erg goed tegen kou en zelfs tegen vorst. Sommige soorten hebben echter voorkeur aan warmere temperaturen.
Ze hebben relatief grote, sponsachtige, bijna bolachtige pseudobulben. Iedere pseudobulb is slechts één jaar actief en draag een of twee geplooide bladeren,
met een lenge van 15 tot 30 centimeter. Deze bladeren vallen voor de winter af. De bloemstengel ontstaat vanuit de speudobulben en draagt een mooie, grote bloem.
De bloemen van deze soorten zijn roze tot paars, wit of geel, terwijl de geplooide, buisvormige lip vaak wit, met geel, rode of paarse stippen en strepen heeft.

Pleione Formosanum 1

Pleione Formosanum 2

Polyanthes
Polianthes is een knolachtig gewas van ongeveer 13 soorten. Met behulp van DNA-analyse is vastgesteld dat de soort familie is van de Agavoideae-subfamilie
van de Asparagaceae. Oorspronkelijk komt ze uit Mexico en Midden-Amerika, waar ze door de Aztec indianen werd geteeld.
De Azteken noemden het Omixochitl, beenbloem of zeepbloem. Spaanse ontdekkingsreizigers exporteerden de bloemen al in 1590 naar Europa

Tuberosa Chia Nong Pink Sapphire 1

Tuberosa Chia Nong Pink Sapphire 2

Polygonatum
Ook de Nederlandse naam salomonszegel heeft betrekking op de wortelstok. Bloemstengels laten na het afsterven kringen achter op de wortelstok in de vorm van de letter ‘S’.
Dit wordt vergeleken met de afdrukken van de zegelring van koning Salomon. Je moet de wortelstok wel opgraven om dit te kunnen zien.
Deze vaste planten komen alleen voor op het noordelijk halfrond. De bloemen zijn klokvormig en hangen al dan niet in groepjes in lange rijen aan de stengels.
Dit is een prachtig gezicht.

In mei en juni hangen lange rijen witte klokjes in paren langs de stengels. In het oosten van Nederland wordt deze soort ‘motte met keunen’ genoemd: een zeug met biggen.
Na de bloei kunnen giftige blauwzwarte bessen worden gevormd. Vogels zijn er gek op en zorgen voor de verspreiding van de zaden.
Voor de mens zijn deze plant en haar bessen giftig. Het brede blad is enigszins blauwgroen.
De naam Polygonatum komt van het Griekse polys (veel) en gony (kniegewricht) en slaat op de sterk gelede wortelstokken waar de plant uit groeit.

Polygonatum Biflorum 1

Polygonatum Biflorum 2

Polygonatum Orientaal 1

Polygonatum Orientaal 2

Puschkinia
Een prachtig, laagblijvend plantje met schitterende, helderblauwe bloemetjes. Deze op scilla lijkende bollen komen van origine uit een gebied dat zich
uitstrekt van Klein Azië tot Libanon en Iran. Op steeltjes die niet hoger worden dan 15 tot 20 cm groeien prachtige blauw gestreepte bloemen.
Die bloeiperiode loopt van maart tot eind april.

Puschkinia Libanotica 1

Puschkinia Libanotica 2